Plant van de maand januari

januari - Michael Nendels

Veel mensen vinden januari maar een saaie en sombere maand. De tuin is nog in rust en er valt niets te zien. Mmmm, denk ik dan. Dan heb je de verkeerde planten in je tuin staan. In de tuinbladen die ik lees, zie ik staan dat juist in deze maand sommige planten op z’n mooist zijn: Winterakonieten (Eranthis hyemalis), Sneeuwklokjes (Galanthus nivalis), Helleborussen (Helleborus orientalis) en niet te vergeten de Toverhazelaar (Hamamelis x intermedia) zijn maar een paar voorbeelden.

Nog zo’n winterbloeier is Camelia. Op internet zag ik dat Camellia japonica tuinplant van de maand januari 2018 is. De 'Tuinplant van de Maand’ is een initiatief van Bloemenbureau Holland. Op hun site staat dat zij maandelijks, in samenwerking met vertegenwoordigers uit de sierteeltsector, een plant met een geweldige uitstraling of bijzondere eigenschappen kiest om extra onder de aandacht te brengen.

'Camellia japonica ‘Pink Perfection’ | www.plantsrescue.com

Nu ben ik zelf niet zo’n fan van de Camelia. Ik weet niet precies waarom, maar als ik de struiken zie pronken met hun knalroze perfecte bloemen zo midden in de winter, dan lijkt het gewoon niet te kloppen. Bovendien verkleuren de bloemen na een goeie week bruin en slijmerig. En dat wordt versneld door vochtig weer en regen (en laten we dat nou net veel hebben in januari...).

Het spreekwoord ‘Ongekend, maakt onbemind’ blijkt ook op mij van toepassing. Want van Camellia japonica zijn meer dan 2000 verschillende cultivars. Die variëren van enkelbloemig tot halfgevuld- of gevuldbloemigen. De meest voorkomende kleuren zijn rood, wit en roze, maar er komen ook lila, zalmkleurige en twee- en zelfs driekleurige planten voor.

Onlangs was ik in Plantentuin Esveld in Boskoop waar eigenaar Cor van Gelderen - een bevlogen plantenliefhebber – uitbundig praat over de andere camelia’s die hij heeft staan. ‘Eén daarvan’, vertelt hij met liefde in z’n ogen, ‘doet dit jaar een poging tot het record langbloeien. Ze staat al sinds eind oktober in bloei en blijft dat tot in februari doen.’ Dat is Camellia sasanqua, een kleinbloemige camelia met bloemen die doen denken aan de wilde rozen.

Mijn hart ging sneller kloppen, want ik vind de wilde (botanische) rozen ook veel mooier en natuurlijker dan de gecultiveerde. De sasanqua en zijn hybriden zijn echter veel minder winterhard. Een beschutte plek in de tuin is dus een voorwaarde. Maar met de winters van nu durf ik het wel aan. En Cor levert het bewijs; tegen een noordmuur staat zijn sasanqua al jaren en is inmiddels ruim twee meter hoog.

De bloemen geuren heerlijk en ogen veel natuurlijker dan de japonica’s. Maar wat ik helemaal aan deze plant waardeer is dat de bloemen na de bloei gewoon van de plant vallen en niet als verlepte bruine snottebellen aan de plant blijven hangen.